Schilderen maakt mij gelukkig
Ik ben aan het schilderen begonnen als een soort therapie na het verlies van dierbaren. Aangespoord door mijn man om hiermee verder te gaan en zijn kantoor te voorzien van enkele kleurrijke schilderijen, ontdekte ik het echte plezier om te creëren. Mijn eerste werken waren zeer bont van kleur. Het was een soort naïeve kunst.
Nadat zijn kantoor rijkelijk voorzien was van schilderijen ben ik doorgegaan.
Omdat ik vaak vogels schilderde en graag steeds preciezer wilde schilderen ben ik een cursus fijnschilderen gaan volgen. Tijdens de cursus werd gebruik gemaakt van olieverf. Ik heb veel technieken geleerd, maar olie is niet mijn materiaal. Het duurt te lang voor het opgeruimd en gedroogd is. Niet handig met vier kinderen en een druk leven.
In de winkel waar ik werkte ben ik voorzichtig begonnen met de verkoop van mijn kleine doekjes. Door alle producten was het soms zoeken naar mijn kunstwerken, maar klanten vonden het toch altijd leuk om cadeau te geven of om zelf te houden.
Soms vraagt iemand om iets in opdracht te schilderen. Dat vind ik een uitdaging, maar ook leuk. Het werkt dan namelijk eigenlijk andersom. Ik moet iets schilderen volgens de verwachting van een ander. Normaal schilder ik iets en iemand vindt het mooi of niet, het maakt niet uit. Bij het werken in opdracht ligt de lat voor mij echt iets hoger. De opdrachtgever moet ook echt tevreden zijn met het eindresultaat.
Het precieze werken vind ik fijn om te doen, wordt gewaardeerd door mensen, maar ik wil graag meer. Samen met mijn dochter heb ik enige jaren geleden een week in Zuid-Frankrijk een cursus intuïtief schilderen gevolgd. Wat een ervaring is dat geweest. Behalve dat ik daar mijzelf nog meer heb leren kennen en ontwikkelen, heb ik op schildergebied zoveel bijgeleerd. Eindelijk kan en durf ik buiten de lijntjes te kleuren.
Bij thuiskomst ben ik eindeloos gaan experimenteren. Met goede en minder spannende resultaten. Maar wel superleuk om te doen en heerlijk om het hoofd leeg te maken.
.
Omdat mensen vaak vragen of zij mijn werk ook ergens kunnen kopen, heb ik besloten een webshop te starten. En ik ben best een beetje trots op hoe ver ik inmiddels gekomen ben met mijn schilderwerken.
In coronatijd stond mijn leven, net als van vele anderen, even helemaal stil. Het contact maken met mensen gebeurde vooral via digitale middelen. Omdat ik erg geloof in een echt persoonlijk bericht ben ik kaartjes gaan maken. De eerste kaartjes waren van vogels. Toen de tweede lockdown kwam, net voor de kerst, ben ik kerstkaarten gaan maken die een glimlach opleveren. Het maken van kaartjes is een leuke hobby erbij geworden.
Mijn werk stopte en ik kreeg de tijd en de rust om mij te bezinnen op de invulling van mijn leven tot dan toe. Ik wilde er meer zijn voor anderen. In september 2021 ben ik begonnen met de deeltijd PABO. Ik wil nog een aantal jaren kinderen begeleiden in hun ontwikkelings- en leerproces. En ja lieve kleutertjes, ik ben bijna 200 jaar oud, maar gelukkig niet te oud om nog te willen leren. Inmiddels heb ik de PABO afgerond en werk ik sinds 2023 als juf van een bovenbouwgroep. De tijd om te schilderen is hierdoor beperkt geworden, maar mijn creativiteit kan ik delen en hopelijk overbrengen aan de kinderen in de klas.
PS Mijn naam is Murielle Itjeshorst. Mocht je het leuk vinden om de schilderijen of mij in het echt te zien, mail mij en dan maken we een afspraak.